Marie-Louise Hoyer

Marie-Louise Hoyer – Nederdeense World Marathon Majors Finisher

Als een toneelspeelster na de voorstelling bedankt Marie-Louise het enthousiaste publiek op Boylston Street. Ze voelt de erkenning. Voor het eerst in haar leven waant ze zich een ster. Jaren heeft ze fysiek, juridisch en mentaal gestreden. Nu behoort ze voor altijd tot het selecte gezelschap lopers die de zes World Marathon Majors hebben voltooid. Boston is de epiloog van haar act. De Six Star Medal is van Marie-Louise.

Deense reiziger ontdekt endorfine in Abcoude

Marie-Louise Hoyer groeit op in Denemarken. Als tiener en jongvolwassene woont ze in Frankrijk, Spanje en Engeland, voordat ze zich in Nederland settelt. Hardlopen is niet echt haar ding, maar ze wordt getriggerd door een buurvrouw die traint voor de New York Marathon. Marie-Louise is 46 jaar als ze serieus begint met het volgen van een schema. “Ik kon maximaal 1 kilometer hardlopen. Een presentatie over Kinderen met Kanker motiveerde me. Je kijkt naar je gezonde eigen kinderen; de combinatie met helpen en iets dat je zelf nooit hebt gedaan was een inspiratie.”

Marie-Louise loopt haar eerste marathon in New York. Om geld in te zamelen organiseert ze onder meer een kleurrijke badeendenrace in Abcoude en een sponsodiner. “Het was geweldig in New York tot een bijzondere groep te horen en ik was trots daar te lopen.” Daar blijft het niet bij. In de periode daarna loopt Marie-Louise in London en Tokyo. “Op de terugreis werd het idee geboren om de zes Majors te voltooien. Ik ben nu halverwege. Waarom niet?” Berlijn en Chicago volgden, naast marathons op Ibiza en nogmaals New York. Boston lonkte…. In de tussentijd vindt Marie-Louise nieuwe vriendschappen door het lopen. Ze ervaart de endorfine van het lopen en hoe doorzettingsvermogen aanvoelt.

Op zoek naar erkenning en trots

Eerder gaat Marie-Louise door een echtscheiding. Dit is de directe aanleiding te gaan hardlopen om focus te verleggen en verdriet te verwerken.  “Het lopen krijgt een extra lading. Het is een moment van bezinning, een moment om op mezelf te zijn. De echtscheiding heeft me een enorme knauw gegeven, het gevoel niet meer mee te tellen, klein gemaakt te worden. Het gevoel erkend te worden werd immens belangrijk voor me. Dat stimuleerde om iets heel bijzonders te doen: het voltooien van alle Marathon Majors.” De Majors zijn de grootste wereldwijde marathons: Tokyo, London, Boston, Berlijn, Chicago en New York. “Iets wat weinigen wereldwijd hebben gedaan.”

Doordat Marie-Louise in zoveel verschillende landen heeft gewoond, is ze altijd een relatieve buitenstaander geweest. “Ook nu ik zo lang in Nederland woon, hoor je ergens nog dat ik Deense ben. Het zoeken naar erkenning heeft daar vast ook mee te maken.“  De aanloop naar Boston is zwaar. Wegens Corona wordt Marie-Louise’s voltooiing van de Majors keer op keer uitgesteld. “Het halen van Boston wordt in mijn hoofd steeds groter, bijna een obsessie. Ik kreeg maar geen gelegenheid deze periode af te sluiten, de periode van een heftige echtscheiding die zelfs tot rechtszaken had geleid. Dat wilde ik definitief achter me laten en met trots naar mezelf kunnen kijken.” Marie-Louise traint merendeels alleen en probeerde er het beste van te maken. Op de dag dat Boston weer eens niet doorging liep ze met een klein groepje de virtuele marathon in Castricum.

Uiteindelijk komt het moment: Boston gaat door! Heupproblemen en angst voor een positieve coronatest geven de aanloop extra lading.

Bevrijding in Boston

De Boston Marathon is de oudste stadsmarathon ter wereld. Sinds 1897 wordt deze moeder aller stadsmarathons op Patriot’s Day gelopen. De deelnemers gaan vanuit Boston in gele schoolbussen naar de start in Hopkington. Op de geaccidenteerde route naar Boston is de beklimming van Heartbreak Hill na 32 kilometer een zware beproeving voor de tienduizenden deelnemers.

Boston is drie keer niet doorgegaan. Voor Marie-Louise, intussen 54 jaar, kan de zware periode in haar leven pas nu worden afgerond. “Ik kon huilen van verlangen naar Boston. Door steeds maar uitstel werd het een groter ding, iets onbereikbaars.”
De eerste 15 kilometer loopt ze met een maatje die ze lange tijd niet heeft gezien. Pijnstillers helpen tegen pijn in haar heupen. “Bij het zien van het Boston Citgo-bord wist ik dat het ging lukken. De laatste kilometers heb ik intens genoten. Het was zo belangrijk voor me, ik voelde me het laatste stuk een superstar.” Eindelijk is Marie-Louise’s missie volbracht: ze is bevrijd. 

Ook op marathonreis?

---

Dit is een verhaal uit het boek Marathondromers van Tarik Fawzi. Lees het verhaal van Erik en 41 andere bijzondere verhalen ter inspiratie in Marathondromers. Koop het boek hier en gebruik de code "kika". Van ieder verkocht boek gaat er €5,- naar stichting Kinderen Kankervrij.

Ja, ik wil dit boek